بلوز آكاردئونی یك عضو انعطاف پذیر در مسیر خط لوله است كه شامل یك یا چند پره حلقوی و دو قسمت سادگی فرم نگرفته می باشد .

اتصالات آكاردئونی عموماً جهت دفع لرزش و حركت های ناشی از تغییرات دمایی در مسیر خط لوله و یا حركت های مكانیكی مانند نشست مخازن و .... مورد استفاده قرار می گیرند .
یك اتصال آكاردئونی عضوی منحصر بفرد در خط پایپینگ است كه باید علاوه بر دفع حركت های اعمالی به اندازه كافی در برابر فشار سیال مقاوم باشد . فشار سیال ، میزان حركت های اعمالی ، دما و ضرایب فنریت از عمده ترین پارامترهای تأثیرگذار در ایجاد تنش و عمر اتصال است .
در شركت ارتعاش گسترپیمان اتصالات آكاردئونی بر اساس آخرین ویرایش استاندارد اتصالات انعطاف پذیر EJMA طراحی گردیده و در صورت لزوم با استفاده از نرم افزارهای تحلیل تنش و به روش المان محدود صحه گذاری می گردند . عدم طراحی صحیح و انتخاب نادرست پارامتر های طراحی نظیر ضخامت بلوز ، عمق و گام پره ها ، تعداد پره ها و ... باعث تابیدگی بلوز اتصال در هنگام اعمال فشار سیال می گردد. تابیدگی آكاردئونی شامل دو شكل كلی صفحه ای و ستونی می باشد.

جهت طراحی صحیح یك اتصال آكاردئونی ضروریست طراح خط لوله و طراح اتصال آكاردئونی مشتركاً ملاحظات ذیل را مد نظر قرار دهند :
١- جهت جریان و سرعت سیال ، مقدار حركت ، شكل حركت اعمالی و نحوه سپورت و اجرای نقاط ثابت باید كاملاً بازبینی شود تا نوع اتصال انتخابی كاملاً مناسب با شرایط كاركرد و نوع حركت های اعمالی باشد .
٢- جنس ورق مصرفی در اتصالات باید كاملاً مناسب با سیال و شرایط محیطی محل نصب انتخاب گردد . اغلب اوقات فولادهای زنگ نزن آستنیتی ( استنلس استیل های گروه 300 ) و آلیاژهای پایه نیكل به دلیل مقاومت حرارتی و خوردگی مناسب ترین گزینه برای انتخاب جنس قسمت آكاردئونی ( بلوز ) است .
٣- در موارد ذیل استفاده از جداره داخلی ( Sleeve ) توصیه می گردد :
الف ) وقتی كه جریان آرام ( Laminar ) و با حداقل افت فشار مد نظر می باشد .
ب ) زمانی كه سرعت سیال بالا بوده و سیال عبوری می تواند باعث آشفتگی جریان و تشدید ارتعاش گردد .
مطابق استاندارد در صورتی كه سرعت سیال از مقادیر ذیل تجاوز نماید استفاده از جداره داخلی پیشنهاد می گردد :
برای سیالات گازی ، هوا و بخار :
- تا سایز لوله ”6 اگر سرعت سیال بیش از ( 1.2im/Sec. / Inch of Diameters ) باشد .
- در سایز لوله بالاتر از “6 اگر سرعت سیال بیش از 7.6im/Sec.i باشد .
برای آب و دیگر سیالات مایع :
- تا سایز لوله ”6 اگر سرعت سیال بیش از ( 0.6im/Sec. / Inch of Diameters ) باشد .
- در سایز لوله بالاتر از “6 اگر سرعت سیال بیش از .3im/Sec باشد .
ج ) وقتی سیال عبوری حاوی ذرات ساینده است.
د) هنگام كاربری اتصالات فلزی در دماهای بسیار بالا ، برای كاهش دمایی كه به قسمت آكاردئونی می رسد ، جداره داخلی (Sleeve) در نظر گرفته شده و بین اسلیو و قسمت آكاردئونی را با عایق پر می كنند . این روش مخصوصاً در مواردی توصیه می شود كه بتوان دمای بلوز آكاردئونی را تا زیر دمای خزش ( Creep ) كاهش داد . ه ) از نكات مهم دیگر كه باید توجه داشت گرانروی سیال ( Viscosity ) و جهت جریان است . در مواردی كه سیال دارای گرانروی بسیار بالاست ( مثل قیر ) نباید اسلیودر نظر گرفته شود ، چرا كه سیال در بین اسلیو و بلوز انباشته شده و اندك تغییرات دمایی باعث منجمد شدن سیال و جلوگیری از عملكرد صحیح قسمت آكاردئونی می شود . همچنین وقتی جهت جریان دو طرفه است می توان با افزایش ضخامت و یا دو طرفه نمودن جداره داخلی ( تلسكوپی ) این مشكل را مرتفع نمود .
٤- فشار طراحی و تست با توجه به شرایط واقعی و با دقت مشخص شود . بر اساس استاندارد EJMA مؤكداً توصیه می گردد از در نظر گرفتن هرگونه ضریب اطمینان اضافی و دلخواه خودداری شود چرا كه تأمین فشار بالا مستلزم در نظر گرفتن ضخامت بالاتر برای بلوز آكاردئونی بوده و افزایش تصاعدی ضرایب فنریت و كاهش عمر مفید اتصال ( Cycle Life ) را در پی خواهد داشت. مطابق استاندارد EJMA در طراحی اتصالات ضرایب اطمینان كافی لحاظ گردیده لذا اعمال شرایط غیر واقعی و بالاتر از شرایط كاركرد از طرف مشتری اقتصادی نبوده و توصیه نمی گردد .
٥- طراح سیستم خط لوله علاوه بر انبساط حرارتی لوله ها بایستی ، انبساط و انقباض مخازن ، سپورتها و اجزاء دیگر را نیز دقیقاً بررسی نموده و محدودیت های موجود را به سازنده اعلام نماید . هرگونه پیش تنظیم ( Preset ) بدون اطلاع سازنده ممكن است باعث اعمال حركتی بیش از مقدار طراحی به اتصال گردیده وموجب خرابی زودرس اتصالات گردد .